Transmedialne „ja” – czyli podmiot performatywny w relacji z kulturą

Marek Pieniążek

Abstrakt


Transmedial “self”: the performative subject in a relation with culture

The author discusses the performative production of identity by the reception of films, theatre and installation art space. The author emphasizes the transgressive way of participation in cyberspace. Modernist, “locating” aesthetics (Racławice Panorama, Wrocław) is shown in contrast to the aesthetics of the performative spectacle of W. Ziemilski’s Prolog (Ochota Theatre, Warsaw 2011). Reception of the Racławice Panorama and the Prolog is presented in the context of postmodern identity construction. Its ontic foundation appears to be the transmedial I arising in the course of daily interaction with culture, both in the reality and the virtual space.


Słowa kluczowe


tożsamość, transmedialność, narracja, modernizm, ponowoczesność, teatr, performans, identity, transmedial, narrative, modernism, postmodernism, theatre, performance

Bibliografia


Borowski M., Sugiera M. (2007), Nowe media/nowe rzeczywistości, [w:] Oblicza realizmu, red. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków.

Dobroczyński B. (2000), Transpersonalna koncepcja tożsamości, [w:] Tożsamość człowieka, red. A. Gałdowa, Kraków.

Fischer-Lichte E. (2008), Estetyka performatywności, przeł. M. Sugiera, M. Borowski, Kraków.

Gergen K.J. (2007), Nasycone Ja. Dylematy tożsamości w życiu współczesnym, przeł. M. Marody, Warszawa.

Grau O. (2003), Virtual Art. From Illusion to Immersion, przeł. G. Custance, Cambridge–London.

Jenkins H. (2008), Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, przeł. M. Bernatowicz, M. Filiciak, Warszawa.

Kluszczyński R.W. (2008), Doświadczenie – pamięć – tożsamość. Doświadczenie medialne jako fundament hybrydycznej tożsamości, [w:] Nowoczesność jako doświadczenie. Dyscypliny – paradygmaty – dyskursy, red. A. Zeidler-Janiszewska, R. Nycz, Warszawa.

Kluszczyński R.W. (2010), Sztuka interaktywna. Od dzieła- instrumentu do interaktywnego spektaklu. Warszawa.

Kosiński D. (2007), Bądź realistą – żądaj niemożliwego. O tzw. realizmie w aktorstwie teatralnym, [w:] Oblicza realizmu, red. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków.

Kubiński G. (2008), Narodziny podmiotu wirtualnego. Narracja. Dyskurs. Deixis, Kraków.

Markowski M.P. (2007), Polska literatura nowoczesna. Leśmian, Schulz, Witkacy, Kraków.

Melosik Z. (2007), Teoria i praktyka edukacji wielokulturowej, Kraków.

Reeves B., Nass C. (1996), The media equation: how people treat computers, television, and new media like real people and places, Chicago.

Rosińska Z. (2001), Blaustain. Koncepcja odbioru mediów, Warszawa.

Tylikowska A. (2000), Teoria dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego. Trud rozwoju ku tożsamości i osobowości, [w:] Tożsamość człowieka, red. A. Gałdowa, Kraków.

Vattimo G., Paterlini P. (2011), Nie być Bogiem. Autobiografia na cztery ręce, przeł. K. Kasia, Warszawa.

Ziemilski W. (reż.) (2011), Prolog, prem. X 2011, Teatr Ochota, Warszawa/KRT.


Pełny tekst: PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Licencja Creative Commons ISSN 2083-7275, e-ISSN 2391-4432, DOI 10.24917/20837275
Studia de Cultura by Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International Public License.